Αναερόβια κομποστοποίηση μπορεί να γίνει με χρήση κάποιου δοχείου που να κλείνει αεροστεγώς (π.χ. κάποιο πλαστικό βαρέλι ή κάλαθος), ή να γίνει σωρός και να καλυφθεί με κανναβίτσα και νάϋλον.

 

Τα υλικά που θα κομποστοποιηθούν, καλό είναι να θρυμματίζονται για να διευκολύνεται η ζύμωση που θα ακολουθήσει.

 

Αφού ψεκαστούν και υγραθούν ομοιόμορφα με διάλυμα ΕΜ και νερό σε αναλογία 1:10 - 1:50, (μπορεί επίσης να προστεθεί ΕΜ βοκάσι από πίτουρο και/ή κεραμική σκόνη σε αναλογία περίπου 1:100) και τοποθετούνται στο βαρέλι κατά στρώσεις, συμπιεσμένα.

 

Το υλικό μπορεί επίσης να μαζεύεται σε σωρούς, να σκεπάζεται πρώτα με κανναβίτσα και μετά με νάϋλον και να είναι συμπιεσμένο.

 

Για να παραμένει το νάϋλον στην θέση του και για να επιτύχουμε αναερόβιες συνθήκες στο εσωτερικό, μπορούμε να τοποθετήσουμε πέτρες ή χώμα γύρω γύρω πάνω στο νάϋλον.

 

Αν και η ζύμωση στο υλικό διενεργείται σε μεγάλο βαθμό μέσα σε 2 βδομάδες, οπόταν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όσο το περισσότερο παραμένει στο δοχείο, πάντα υπό αναερόβιες συνθήκες, τόσο το καλύτερο γίνεται.

 

Η εφαρμογή του στο έδαφος σε μεγάλες εκτάσεις γίνεται απλά με άπλωμα και ενσωμάτωση με ελαφριά επιφανειακή φρέζα (τσάπες).

 

Στον κήπο, σκάβουμε αυλάκια ή λάκκους, αναλόγως του τι θα φυτέψουμε, το απλώνουμε μέσα και σκεπάζουμε με χώμα.

 

Σε γλάστρες, ανθώνες κλπ, πρώτα τοποθετούμε χώμα στον πάτο, ακολούθως το βοκάσι και σκεπάζουμε με χώμα.

 

Κατά την τοποθέτηση του μπορούμε να το ψεκάσουμε και πάλι με διάλυμα ΕΜ με νερό και να προσθέσουμε ΕΜ βοκάσι από πίτουρο και /ή ΕΜ κεραμική σκόνη για περαιτέρω εμπλουτισμό.

 

Λόγω του ότι, το ΕΜ βοκάσι έχει “όξινο χαρακτήρα”, δεν θα πρέπει να έρθει σε απευθείας επαφή με το ριζικό σύστημα των φυτών ή των σπόρων.

 

Η σπορά, καλύτερα να γίνεται 2 βδομάδες μετά την ενσωμάτωση του στο έδαφος.

 

Η μεταφύτευση έτοιμων φυτών ή δενδρυλλίων, σε λάκκους, αυλακιές ή γλάστρες, μπορεί να γίνει αμέσως, νοουμένου ότι θα υπάρχει κάποια ποσότητα από χώμα ή έτοιμο φυτόχωμα, ούτως ώστε μέχρι να αναπτυχθεί το ριζικό τους σύστημα και να φτάσει στο βάθος που τοποθετήθηκε, αυτό να έχει ήδη διασπαστεί, οπόταν και θα αποτελεί πλέον ένα σπουδαίο υπόβαθρο και μια πλούσια πηγή θρεπτικών ουσιών και ενέργειας για την ανάπτυξη και την ενδυνάμωση των φυτών.